معماری با تکنولوژی مدرن

نویسنده : کالین دیویس  Colin Davies      مترجم : امین احمدی Amin Ahmadi

تعریف

معماران فناوری پیشرفته همه حداقل در یک چیز اتفاق نظر دارند: آنها از اصطلاح “بالا” متنفرند به نظر می رسد جدای از عدم تمایل طبیعی انسان به پرواز کردن سه دلیل اصلی برای این امر  می باشد.

اولین مورد این است که در اوایل دهه ۱۹۷۰ “فناوری بالا” اغلب به عنوان اصطلاح استفاده می شد سوء استفاده معمارانی که هدف مد روز را «جایگزین» در پیش گرفته بودند همانطور که این اصطلاح به استفاده عمومی تر انجام شد ، اصطلاح منفی معانی خود را از دست داد ، اما خود معماران فناوری پیشرفته هنوز ترجیح می دهند از برخی از آنها استفاده کنند همانند عبارت “فناوری مناسب”. دوم اینکه اصطلاحی مبهم است. فناوری بالا در معماری به معنای چیزی متفاوت از فناوری پیشرفته در صنعت است. که در صنعت، به معنای الکترونیک، کامپیوتر، تراشه های سیلیکونی، روبات ها و مانند آن است. که در معماری اکنون به معنای سبک خاصی از ساختمان است.

اما به محض استفاده از کلمه سبک  با ایراد سوم روبرو می شویم.معماران انگلیسی با فناوری پیشرفته از کلمه سبک حتی بیشتر از آن متنفرند کلمات فن آوری بالا در ایالات متحده، اصطلاح تکنولوژی مدرن عمدتاً به یک سبک اشاره دارد، اما در بریتانیا به معنای چیزی بسیار دقیق تر است. این فن آوری بالا در انگلیسی ها برداشت  می کنند که این کتاب برای تجزیه و تحلیل و تصویرسازی تنظیم شده است.

یک نام جدید اختراع کنید .اکثر افراد علاقه مند به معماری معاصر می دانند منظور از فناوری بالا، حداقل در شرایط کلی چیست. و اگر تکنولوژی مدرن چیزی نداشته باشد با تکنولوژی بالا، میتواند به دست آورد.

پس دقیقا به چه معناست؟ ویژگی های فیزیکی و ایدئولوژیکی فناوری پیشرفته در صفحات بعدی به تفصیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در حال حاضر به سادگی می توانیم بگوییم که مواد مشخصه آن فلز و شیشه است که ادعا می کند به آن می چسبد یک کد سختگیرانه برای صداقت بیان، که معمولاً ایده هایی در مورد آن را تجسم می بخشد تولید صنعتی، که از صنایعی غیر از صنعت ساختمان استفاده می کند هم از فناوری و هم از منابع تصویری استفاده می کند و اولویت بالایی برای آن قائل است استفاده از انعطاف پذیری می‌توان آن را در قالب‌های کاملاً شخصی و تاریخی  تعریف کرد برچسب ما تقریباً برای هر ساختمانی که در بیست سال گذشته طراحی شده است اعمال می کنیم ریچارد راجرز، نورمن فاستر، نیکلاس گریمشاو یا مایکل هاپکینز. آنجا سایر نمایندگان فناوری پیشرفته هستند و همه آنها بریتانیایی نیستند، اما این چهار نفر هستند رهبران جنبش هستند. و به تعبیری یک حرکت است.  کنفرانس‌ها و انتشارات هیچ بیانیه‌ای ندارند، اما اکثر اعضای آن همین را دارند سابقه تحصیلی دارند و شخصاً برای یکدیگر شناخته شده اند. آنها دارند در دفاتر یکدیگر کار می کنند ، و تبادل نظر میکنند ، گاهی اوقات با یکدیگر همکاری میکنند،گاهی اوقات رقابت تعدادی از نظریه ها در مورد علت این سبک ساختمان ارائه شده است باید در بریتانیا به جای مثلاً آلمان، آمریکا یا ژاپن توسعه می یافت. شاید نوستالژی روزهای بزرگی باشد که به امپراتوری خدمات داده شد و به همان اندازه که توسط مهندسان، صنعتگران، سیاستمداران و ژنرال ها نگهداری می شود شاید این تداوم سنت پوگین باشد که خواستار «آنجا باشد نباید هیچ ویژگی در مورد یک ساختمان که برای راحتی لازم نیست، ساخت یا برازندگی» و «این که تمام زینت باید شامل موارد ضروری باشد ساخت و ساز ساختمان.»۲ شاید از حرفه ای بریتانیایی نتیجه می گیرد سنتی که معماران را ملزم می‌کند که به آن توجه کنند و مسئولیت پذیر باشند برای، جزئیات فنی و همچنین فضاها، فرم ها و سطوح آنها ساختمان ها یا شاید این صرفاً بازتابی از آن طرز فکر انگلیسی است که معماری را نه به عنوان یک هنر یا فلسفه برجسته، بلکه قبل از هر چیز می بیند به عنوان تکنیک شاید، شاید نه. آنها فقط نظریه هستند، اما وجود دارد چیزی غیر قابل تعریف بریتانیایی در مورد فناوری پیشرفته.

۲. عملکرد و نمایندگی – تکنیک یا سبک؟

طرفداران فناوری پیشرفته، مانند مدرنیست های پیشگام دهه ۱۹۲۰، معتقدند که چیزی به نام «روح عصر» وجود دارد و معماری دارای یک وظیفه اخلاقی بیان این روحیه به گزارش تکنولوژی مدرن، روح عصر ما معماران، ساکن در فن آوری پیشرفته است. بنابراین معماری باید مشارکت و استفاده از آن فناوری – فناوری صنعت، حمل و نقل، ارتباطات، پرواز و سفر فضایی باشد . آنها می پرسند که  آیا ساختمان ها با سایر مصنوعات فرهنگ صنعتی تفاوت دارند؟ چرا انجام می دهید؟ ما همچنان به ساختن ساختمان ها از مصالح دست و پا گیر، نامرتب و غیر دقیق ادامه می دهیم مانند آجر، ملات، بتن و الوار که می‌توانستیم آنها را بسازیم نور، قطعات دقیق فلز و شیشه، ساخته شده در کارخانه ها ومصالحی که  به سرعت در سایت به هم متصل شدند؟ معمار تکنولوژی مدرن معماری را شاخه ای از فناوری صنعتی می داند.

او مدعی هیچ امتیاز اجتماعی و هنری نیست. او آرزو می کند که ساختمان هایش مورد قضاوت قرار گیرند

معیارهای عملکردی مشابه سایر ابزارهای زندگی روزمره. اومی خواهد آنها کاربردی و کارآمد باشند، نه هنری یا نمادین.اما در اینجا یک ابهام وجود دارد. به نظر می رسد که معماری هرگز نمی تواند صرفاً کاربردی باشد

، مهم نیست چقدر تلاش می کند. ساختمان معمولی با فناوری پیشرفته نماد است و به جای استفاده ساده از آن به کارآمدترین راه، فناوری را نشان می دهد. ممکن است ساخت یک دیوار آجری باربر ارزانتر و سریعتر باشد، اما

معمار فناوری پیشرفته همیشه قاب فولادی و سبک وزن را ترجیح می دهد پانل فلزی زیرا این تکنیکی است که بیشتر با روح عصر هماهنگ است.

او به این ایده متعهد است که ساختمان باید در نهایت به بقیه برسد از فناوری، و او مصمم است که «ساختمان را به قرن بیستم بکشاند در این تلاش، نمادگرایی و بازنمایی اهمیت دارد بخشی برای بازی نقوش فناوری پیشرفته – ساختار فولادی در معرض، هوای قابل مشاهده کانال های تهویه مطبوع، غلاف های سرویس پلاگین و غیره – تقریباً هرگز بهترین نیستند راه حل های اقتصادی تقریباً همیشه ارزان تر و کاربردی تر وجود دارد. اما این معماری است نه مهندسی.

بنابراین، معماری با فناوری پیشرفته، صرفاً کاربردی نیست. اما صرفاً هم اینطور نیست نمایندگی این یک مقاله از ایمان فن آوری بالا است که باید وجود داشته باشد توجیه عملکردی برای هر تصمیم طراحی به عنوان مثال، تنش را در نظر بگیرید ساختار پیست یخی نیکلاس گریمشاو در آکسفورد. a را تبدیل می کند ساختمانی ساده و سوله مانند به یک ساختمان پویا و خود تبلیغاتی، فورا قطعه ای قابل شناسایی از معماری که به طرز غیرقابل مقاومتی رمانتیک را به ذهن می آورد تصویر یک کشتی بادبانی یک اثر مشابه ممکن است توسط استفاده از چند دکل تقلبی در یک ساختار قاب پورتال معمولی باشد. ولی معمار واقعی فناوری پیشرفته هرگز به چنین فریبکاری متوسل نمی شود. ساختار باید واقعی باشد و یک توجیه کاربردی برای آن وجود داشته باشد. در این مورد، توجیه آن پایین بودن ظرفیت باربری زیرزمینی است. از همه مهمترراه هایی برای غلبه بر این مشکل، ساختار تنش انتخاب شد، اما نه برای اقتصاد، اما برای قدرت نمادین آن.

لوکوربوزیه خانه را ماشینی برای زندگی توصیف کرد، اما او خانه‌هایی ساخت که از نظر فناوری ابتدایی بودند و هیچ شباهتی به ماشین نداشتند. فناوری بالا ساختمان ها شبیه ماشین ها هستند. ماشین چیزی فراتر از یک استعاره است. این هست یک منبع فناوری و تصویر ماشین آلات معمولاً به تولید انبوه می رسند، سیار یا قابل حمل و ساخته شده از مواد مصنوعی مانند فلز، شیشه، و پلاستیک این ویژگی ها به نقاط مرجع تکنولوژی مدرن تبدیل شده اند. ساختمان ها ممکن است به تولید انبوه یا حتی مونتاژ نشوند قطعات تولید انبوه، اما به نظر تولید انبوه یا حداقل توانمند هستند تکرار آنها ممکن است متحرک نباشند، مانند اتومبیل، یا قابل حمل، مانند دستگاه های تلویزیون، اما آنها معمولاً از اجزای متمایز ساخته می شوند و اغلب به نظر می رسند که شناور هستند

چند اینچ بالاتر از سایت گویی ممکن است روزی برچیده شوند یا جابجا شوند.

به مرکز هنرهای تجسمی سانزبری نورمن فاستر و مایکل نگاه کنید آبجوسازی هاپکینز در بوری سنت ادموندز. این ساختمان ها بسیار متفاوت هستند عملکردها – یک گالری هنری و یک انبار – اما هر دو ساده و ظریف هستند

جعبه های فلزی متناسبی که هیچ گونه امتیاز رسمی به خاص خود نمی دهند مکان ها آنها مانند قطعات تجهیزات (یخچال های بزرگ، شاید) توسط هلیکوپتر غول پیکر به داخل منتقل شده است. بدیهی است که شکل آنها از آن ناشی نمی شود هر گونه شرح مفصلی از فعالیت های موجود. اما چقدر تعیین شده است با توجه به تکنولوژی ساخت و ساز آنها، و چقدر با تمایل به آنها ظاهر ماشینی؟ به سختی میشه گفت. عملکرد و نمایندگی،مهندسی و معماری، با ظرافت متعادل هستند.

۳. مشکل تولید انبوه

معماری که سعی در تقلید از روش ها و محصولات ساخت دارد صنعت با مشکلات خاصی مواجه است. در میان اینها مشکل اصلی است تولید انبوه. خودروها میلیونی ساخته می شوند. ساختمان ها معمولا یک بار هستند. آی تی

طراحی و توسعه یک خودرو سال ها و مبالغ بسیار زیادی صرف می کند.

نمونه های اولیه زیادی باید ساخته و آزمایش شوند. اگر قرار است ساختمانی از آن استفاده کند همان تکنولوژی، و رسیدن به همان سطح از پیچیدگی، پس باید وجود داشته باشد سطح مشابهی از سرمایه گذاری در طراحی و توسعه آن باشد. اما این از نظر اقتصادی قابل بحث نیست مگر اینکه ساختمانهای یکسانی در آن تولید شود هزاران البته تلاش های زیادی برای صنعتی کردن آن صورت گرفته است تولید ساختمان ها، اما هیچ کس هنوز موفق به بازاریابی نشده است معادل ساخت موفق مدل T Ford. به نظر می رسد که ضرورت برای سازگاری دائمی با شرایط مختلف سایت و استفاده متفاوت الزامات به این معنی است که در نهایت، معمولاً ساخت و ساز در آجر ارزان تر است این در حالی است که تولید انبوه اجزای ساختمانی به طور پیوسته افزایش یافت.

پنجره ها، درها، دیوارهای پرده ای، طبقات مرتفع و سقف کاذب با الگوهای استاندارد در کارخانه ها به صورت انبوه تولید می شود و همینطور است در حال حاضر برای ساختمان ها برای ترکیب سیستم های کامل اجزاء امری عادی است. حتی ساختمان‌هایی که ظاهرا کاملاً سنتی هستند نیز به نظر می‌رسند که حاوی آن‌ها هستند بسیاری از اجزاء و مواد مصنوعی غیر سنتی، مانند کاشی های آزبست،عایق الیاف شیشه، آویز تیرچه فولادی و پنجره های پلاستیکی. ساختمان دارد بی سر و صدا، به عنوان آن، پشت سر معمار صنعتی شده است. را تکنولوژی عمیقاً تغییر کرده است، اما معماری تغییر نکرده است. فناوری بالا معماران می‌خواهند ساختمان‌ها را به یک خط برگردانند تکنولوژی ساختمان (اگرچه این امکانی است که در حال حاضر به طور جدی پیشنهاد شده است

نئوکلاسیک های روز)، اما با ایجاد معماری که تولید انبوه به نظر می رسد پس دو پاسخ واضح برای مشکل تولید انبوه وجود دارد. اولین طراحی، توسعه، ساخت و بازاریابی یک ساختمان استاندارد است. این چیزی است که

مایکل هاپکینز سعی کرده با ساختمان‌های Patera خود کار کند. اینها ساده هستند اما ساختمان های کوچک کارخانه/دفتر بسیار تصفیه شده است. با این حال، آنها ارزان نیستند و نتوانسته اند توده ای پیدا کنند

در میان کسب و کارهای کوچک، پیشرو و آگاه به تصویری که برای آنها کار می کنند، بازار می کنند

طراحی شدند. به نظر می رسد که بار دیگر آجر و ملات یا معادل آنها،بر ساختمان مدل T پیروز شده اند.

پاسخ دوم این است که ساختمان ها کاملاً از اجزای کاتالوگ ساخته شوند.معروف ترین نمونه از این رویکرد، و یکی که دارای یک خانه Eames در سال ۱۹۴۹ در اقیانوس آرام تأثیر بسیار زیادی بر فناوری پیشرفته دارد

پالیسیدس. این سنت عمدتاً توسط آلمانی ها در کالیفرنیا انجام می شود معمار هلموت شولیتز با این حال، در بریتانیا، مرکز فناوری پیشرفته، وجود دارد به نظر می رسد مقاومت در برابر استفاده از محصولات ساختمانی تولید انبوه مستقیم و اصلاح نشده تا حدی، بدون شک، این به دلیل آنچه این معماران بریتانیایی است

کیفیت بصری ضعیف این محصولات را در نظر بگیرید. یک پنجره با اسکلت پلاستیکی با میله های لعاب جعلی گرجی بسیار توسعه یافته، انبوه است جزء کاملاً از مواد مصنوعی ساخته شده است، اما احتمالاً نادیده گرفته می شود با تحقیر ریچارد راجرز یا نورمن فاستر. ،  اجزا و سیستم های اختصاصی مختلف هرگز به این معماران نمی رسند.

بنابراین استانداردهای دقیق ، برای یک معمار با فناوری پیشرفته غیرعادی نیست اجزا و سیستم های خود را اختراع و توسعه دهد و آنها را به صورت سفارشی در کارگاه های کوچک و تخصصی بسازد. نکته اساسی این نیست که جزء مورد نظر، خواه مولیون لعاب، فلش آلومینیومی، خرپا فولادی یا آستین لوله، باید به تولید انبوه برسد، اما باید درست به نظر برسد. فناوری بالا سنت شکوفایی صنایع دستی خود را دارد.

راه دیگر برای حل این مشکل زیبایی شناختی، همکاری معمار است با تولید کنندگان محصول در توسعه سیستم های جزء. این اغلب به صورت غیر رسمی اتفاق می افتد. یک نماینده فنی از تکنولوژی مدرن بازدید می کند

دفتر معمار و به او قول سفارش داده می شود، مشروط بر اینکه بتواند این نمایه را تغییر دهد، آن را پنهان کنید، از شر آن اتصال زشت خلاص شوید. تغییرات انجام شده است و سیستم به آن گروه منتخب از محصولاتی که دارند منتقل می شود تایید این گروه از معماران که بیشترین تقاضا را دارند.گاهی در بزرگترین پروژه ها، همکاری معمار وطراح محصول رسمی شده است. بهترین مثال در این مورد نورمن فاستر استدفتر مرکزی بانک هنگ کنگ که در آن تمام عناصر اصلی ساختمان،از جمله دیوار پرده، روکش سازه، ماژول های خدمات، کف، سقف،

پارتیشن ها و مبلمان توسط معمار طراحی، توسعه و آزمایش شدند سازنده با هم کار می کنند نورمن فاستر این روند را نسبتاً مشخص کرده است عنوان مبهم؛ او آن را به سادگی “توسعه طراحی” می نامد. درصد معینی از

بودجه ساختمان از همان ابتدا به توسعه طراحی اختصاص یافت راهی که یک سازنده خودرو ممکن است در توسعه یک مدل جدید سرمایه گذاری کند. تفاوت این است که در ساخت، مشتری است که هزینه می کند، نه سازنده، به همین دلیل است که توسعه طراحی بسیار نادر است. دستاورد بزرگ فاستر در هنگ کنگ این بود که او توانست مشتری  واقعی را بالا ببرد کیفیت و پیچیدگی تکنولوژی ساختمان، به جای ارائه صرف تصویر کیفیت و پیچیدگی اما برای یان کاپلیکی که زمانی برای فاستر کار کرد، این کافی نیست. او احساس می کند هنوز راه زیادی تا رسیدن به آن وجود دارد برو Kaplicky وجدان فناورانه تکنولوژی مدرن است. برای او باید وجود داشته باشد بدون خودفریبی او حاضر نیست وانمود کند که صرفاً از فلز، شیشه و نئوپرن به هر چیزی که می تواند به عنوان “فناوری بالا” توصیف شود، اضافه می شود. او می‌خواهد فن‌آوری واقعی، به‌ویژه فناوری هوافضا را به ارمغان بیاورد از صنعت، برای تحمل مشکل ساختمان استفاده کند. او یک معماری آینده نگر است، معماری “اگر فقط”: اگر فقط ساختاری مهندسان تکنیک های تحلیل اولیه خود را کنار می گذارند و با آن مقابله می کنند

امکانات ساختاری که متالورژی مدرن ارائه می دهد. اگر فقط کسی می خواهد یک کشتی هوایی با ظرفیت بالابری کافی برای حمل وسایل بزرگ و پیش ساخته توسعه دهد قطعات ساختمان؛ اگر فقط یک تولید کننده آماده ساختن آن باشد سرمایه گذاری لازم برای تولید انبوه، به عنوان مثال، کامل و یکپارچه کپسول حمام در حال حاضر، رویای یک آینده ممکن باقی مانده است، و پروژه های کاپلیکی (به غیر از پروژه هایی که به طور قابل توجهی توسط ناسا سفارش داده شده اند) نظری باقی بماند به نظر می رسد صنعت ساختمان هنوز برای اوج واقعی آماده نیست فن آوری قرار دارد.

۴. ساختار و خدمات – تجلیل از فناوری

ساختار در معرض و خدمات در معرض دید دو متمایزترین هستند ویژگی های معماری با فناوری پیشرفته، حتی اگر همه معماران با فناوری پیشرفته نیستند ساختار و خدمات ساختمان های خود را به طور طبیعی در معرض دید قرار می دهند. در حقیقت این یکی از مهم ترین تفاوت های سبکی بین این دو رهبر است فناوری عالی بریتانیا، نورمن فاستر و ریچارد راجرز. راجرز عاشق پرده زدن است لوله و مجرای تمام نمای ساختمان هایش حتی اگر به این معنا باشد که هر یکی باید به طور جداگانه عایق بندی شود، از عناصر محافظت شود و ساخته شودقابل دسترسی برای نگهداری البته یک توجیه کاربردی وجود دارد (استدلال “طول عمر متفاوت” – به زیر مراجعه کنید)، اما راجرز نیز صراحتاً این را اعتراف می کند جلوه زیبا، بازی نور و سایه، به همان اندازه مهم است. پرورش دادن، از طرف دیگر، تقریباً هرگز کانال های سرویس را در معرض دید قرار نمی دهد، و مطمئناً روی آن ها قرار نمی گیرد خارج از ساختمان او ترجیح می دهد آنها را پشت سقف های کاذب جمع کند،طبقات برآمده و صفحه های دیافان (به داخل دیوارهای جانبی نگاه کنید به عنوان مثال، گالری هنری Sainsbury). راجرز موها و احشایی را دوست دارد ترکیب بندی؛ فاستر عاشق پوست صاف و تمیز است.

با این حال، هر دو به ویژه توسط قدرت بیان ساختار وسوسه می شوند اسکلت فلزی. فولاد یکی از معدود مصالح ساختمانی است که در آن مقاوم است تنش با توجه به تمایل معماری تکنولوژی مدرن به دراماتیک کردن جنبه های فنی عملکرد عناصر ساختمانی،می پردازد. تعجب آور نیست که اعضای کششی فولادی باید به آن اهمیت داده شود. همچنین به خاطر داشته باشید که رژیم غذایی اصلی معمار فناوری پیشرفته سوله صنعتی ساده بوده است، نوعی ساختمان که اغلب به سختی می توان به عنوان معماری توصیف کرد. در ابتدا سوله ساخته شد با ارائه پوسته فلزی براق، رنگ های روشن و پررنگ به معماری وارد می شود گرافیک اما با چنین پالت محدودی می توان کارهای زیادی انجام داد، و قبل از مدتها معماران فناوری پیشرفته شروع به آزمایش با جزئیات کردند سازه های کششی تزئینی از تمام ویژگی های نوآورانه آن سمینال ساختمان، کارخانه کنترل اتکای فاستر و راجرز در سوئیندون در سال ۱۹۶۷، مهاربندی متقاطع فولادی خارجی (بسیاری از آن از نظر ساختاری زائد است) که داشته است بیشترین تأثیر را در معماری با فناوری پیشرفته طی سال‌های اخیر داشته است.

در ابتدا فقط قرار دادن خرپاهای مشبک در بالای سقف بود از پایین (به عنوان مثال، ساختمان های Patera اثر مایکل هاپکینز را ببینید – البته اینها در واقع قاب های پورتال هستند، نه خرپاها) اما به زودی به شکل یک توضیح داده شد مجموعه ای از تغییرات در تم دکل و میله تعلیق. هر چهار رشته معماران انگلیسی با فناوری پیشرفته پتانسیل چشمگیر تعلیق را بررسی کرده اند

ساختارها: نگاهی به کارخانه Inmos راجرز، انبار رنو فاستر،آزمایشگاه لی رینک آکسفورد گریمشاو و شلمبرگر هاپکینز. وجود دارد دلایل خوب و عملی زیادی برای قرار دادن یک سازه فولادی در قسمت بیرونی a وجود ندارد ساختمان، اما دلایل زیادی برای انجام ندادن آن وجود دارد. در معرض آب و هوا قرار دارد و بنابراین، در بیشتر موارد، نیاز به تعمیر و نگهداری مکرر دارد. دکل های نقاشی وکابل کاری آسان یا ارزان نیست. و هنگامی که یک سقف از بالا معلق است، آن را لازم است غشای سقف را در نقاط پشتیبانی سوراخ کرد و ایجاد کرد

نقاط ضعف در ضد آب و هوا نبوغ زیادی برای حل این مشکلات به کار گرفته شده است. در یخ آکسفورد برای مثال، رینکی که گریمشاو ضد زنگ گران قیمت اما بدون تعمیر و نگهداری است فولاد برای تمام میله های کششی و هوشمندانه تعداد نقاط را به حداقل رساند پشتیبانی با گنجاندن یک پرتو سنگین داخلی ستون فقرات. اما فنی

معایب سازه های فولادی اکسپوز باقی مانده است و هیچ مقداری از آن وجود ندارد “توجیه” (پایه های اقتصادی تر، فضای داخلی بدون ستون، افزایش یافته است انعطاف‌پذیری) می‌تواند این باور را که دلیل واقعی محبوبیت آن‌هاست، از بین ببرد در میان معماران فناوری پیشرفته این است که آنها سوله های کارخانه معمولی را به تبدیل می کنند آثار رنگارنگ معماری مشکی بسیار رایج است (پیست یخی آکسفورد و آزمایشگاه‌های شلمبرگر) اما رنگ‌های اصلی معمولاً برای آن ترجیح داده می‌شوند فولاد رنگ شدهکلاسیک های این نوع بدون شک کارخانه Inmos در نیوپورت هستند ریچارد راجرز و خواهر آمریکایی اش، PA Technology، پرینستون. دراین

ساختمان ها دکل ها عملکردی دوگانه دارند. آنها تیرهای سقف را از طریق میله های کششی، اما آنها همچنین کارخانه مکانیکی را بر روی اصلی پشتیبانی می کنند خارهای گردش خون این تطابق طرح، ساختار و خدمات عالی است ظرافت مفهومی و قدرت رسمی اینها ساختمان های نسبتا کوچکی هستند، اما آنها حضور معماری بزرگی دارند. سهم مهندس سازه در طراحی ساختمان هایی مانند اینها بدیهی است که بسیار مهم هستند. دو نام بر مهندسی فناوری پیشرفته غالب است: پیتر رایس، طراح ساختار PA Technology و آنتونی هانت، که

مهندس سازه برای حداقل هفت ساختمان نشان داده شده در آن بود

بخش اصلی این کتاب

یک ساختمان یک طبقه می تواند ساختار فولادی خود را با تمام عضلانی در معرض دید قرار دهد.

شکوه فلزی اما چارچوب یک ساختمان چند طبقه باید نسوز باشد.به طور سنتی، به این معنی است که یا از بتن مسلح استفاده می شود یا اگر اسکلت آن فولادی است، پوشاندن آن در بتن هیچ یک از اینها به احتمال زیاد با تایید روبرو نخواهد شد معمارانی با فناوری پیشرفته که فولاد خشک، کارخانه‌ای و پیچ‌دار همیشه باید برایشان باشد

به بتن مرطوب، نامرتب و ریخته‌شده در محل ترجیح داده می‌شود. در مرکز پمپیدو، مشکل با ترکیبی از آب خنک کننده برای ستون ها ی، خشک حل شد عایق برای خرپاها و ضد حریق اسپری برای اتصالات. اینها با این حال، تکنیک ها بدون فنی و نگهداری نبوده اند چالش ها و مسائل. زمانی که ریچارد راجرز برای طراحی ساختار لویدز آمد لندن، خنک کننده آب در مراحل اولیه مورد توجه قرار گرفت، اما در نهایت تصمیم گرفته شد که ایمن بازی کنیم .در نتیجه، ساختار، اگرچه کیفیت بسیار بالایی دارد،  نقش ثانویه معماری از سوی دیگر، چارچوب ساختاری دفتر مرکزی بانک هنگ کنگ فاستردست، به سختی می تواند برجسته تر باشد. طبقات بر روی ستون ها پشتیبانی نمی شوند در حالت عادی، اما از سازه هایی که بسیار شبیه پل های معلق هستند آویزان شوید (معروف

به طراحان خود به عنوان ” رخت آویز “)، که به نوبه خود توسط هشت پشتیبانی می شود دکل های عظیم

دلیل اصلی، یا بهتر است بگوییم توجیه، برای این غیر معمول است سازه نیاز اولیه برای حفظ ساختمان قدیمی بانک در طول مدت بود ساخت و ساز. این ایده به زودی کنار گذاشته شد، اما ساختار تنش باقی ماند.

مزایای خاصی مانند میدان کاملاً بدون ستون در زیر آن ارائه می کرد ساختمان؛ اما مهمتر از آن، آن را تبدیل به یک بخش اساسی از معماری. فرصت استفاده از استحکام کششی فولاد و دادن آن بیان کامل چه در داخل و چه در خارج از ساختمان بسیار خوب بود که نمی توان آن را از دست بدهد، حتی اگر به معنای شکستن یکی از قوانین نانوشته فناوری پیشرفته باشد: آن مواد همیشه باید با صداقت کامل استفاده شود. چون فولاد نسوز باید باشد ، با استفاده از یک پتوی عایق الیاف سرامیکی مخصوص، آن زمان لازم بود که هر ستون، تیر، مهاربند و پایه را به ترتیب در آلومینیوم قرار دهید برای حفظ سطح صاف و فلزی که برای زیبایی شناسی با تکنولوژی مدرن ضروری است.

۵. فضا و انعطاف پذیری – omniplatz

عناصر مختلف یک ساختمان با فناوری پیشرفته – ساختار فولادی عضلانی، پوست صاف و غیر قابل نفوذ، لوله ها و مجاری هوا به طور عمدی در معرض – اغلب با قدرت بیانگر عملکرد فنی آنها است، اما فرم کامل است

ساختمان اغلب به طور قابل ملاحظه ای از کاربرد مورد نظر خود بی بیان است.

قالب گیری از فضا، چه متناسب با الگوهای خاص استفاده باشد و چه صرفاً برای جلوه بصری، دارای

هرگز مسئله ای در معماری با فناوری پیشرفته نبوده است. ساختمان لویدز نشان می دهد این تمایز کاملا از نظر بیرونی یک شی بسیار پیچیده است که عناصر آن به وضوح بیان شده و کارکردهای آنها را بیان می کند.

مطلقاً هیچ ابهامی وجود ندارد: کاملاً مشخص است که کدام عناصر هستند راه پله ها، که آسانسورها، که مجرای هوا. تنها شک ممکن در مورد ماهیت فضای داخلی که توسط این همه فنی سرویس می شود ابزارها با نگاهی اجمالی به پلان مشخص می شود که فضایی که باید ساده ترین باشد مستطیل هایی که توسط دهلیز مرکزی سوراخ شده اند. هدف از بیرونی پیچیده است دقیقاً برای اینکه فضای داخلی تا حد امکان ساده باشد.

موضوع فضا در معماری تکنولوژی مدرن با تعداد بیشتری جایگزین شده است مسئله فنی انعطاف پذیری این ایده در کلمه “omniplatz” خلاصه شده است. معماران فناوری پیشرفته می گویند آنچه ما ارائه می دهیم، یک محوطه نیست –اتاق یا یک سالن یا یک توالی فضایی – اما یک منطقه خدماتی. ممکن است داخلی باشد یا خارجی استفاده های ممکن از این منطقه با ارائه امکانات به حداکثر می رسد انواع مختلف – هوا، گرما، نور، برق، و چیزی برای تعمیر پارتیشن ها روی a شبکه منظم بارزترین نمونه آن، ساختمانی است که بیش از هر چیز دیگری به دست آورده است سبک فناوری پیشرفته در دهه ۱۹۷۰ شتاب گرفت، مرکز پمپیدو. مانند با لویدز، تضادی بین یک طبقه ساده، انتزاعی و مستطیلی وجود دارد طرح و یک نمای بیرونی پیچیده و از نظر فنی بیانگر. اما این یک ساختمان چند منظوره با گالری های هنری، موزه، کتابخانه، تئاتر، سالن کنسرت و رستوران با این حال،عناصر اساسی داخلی، از جمله خرپاهای عظیم با طول بلند، بدون توجه به عملکرد، یکسان باقی می مانند. فضا نمی تواند باشد متعهد به یک عملکرد واحد است زیرا کل طراحی به آن متعهد است

ایده انعطاف پذیری البته هیچ چیز منحصراً تکنولوژی مدرن  در مورد ایده omniplatz وجود ندارد. اکثر بلوک های اداری مدرن درجه ای از انعطاف پذیری را در قرار دادن و جابجایی آنها فراهم می کند پارتیشن ها اما فلسفه فناوری پیشرفته انعطاف پذیری را یک مرحله جلوتر می برد. آی تی این ایده را معرفی می کند که نه تنها پارتیشن، بلکه عناصر دائمی تر، مانند دیوارهای خارجی، سقف ها و قاب های سازه ای نیز باید جدا شوند.

دیوارهای خارجی موضوعات رایج برای این تمرینات اضافی هستند انعطاف پذیری ارتفاع، مانند پلان، به یک شبکه انتزاعی تبدیل می شود که می تواند تعدادی عملکرد مختلف را در خود جای می دهد: یک پانل عایق، یک در، یک پنجره باز یا یک لوور فلزی. هنگامی که عملکرد فضا تغییر می کند، پیکربندی دیوار خارجی می تواند بر این اساس پاسخ دهد.  مجموعه ای از اجزای سخت و خشک، تغییر را می توان در یک ماده ایجاد کرد

دقیقا با ابزارهای ساده و بدون آشفتگی. حداقل این نظریه است. در عمل مشتریان به ندرت انجام چنین تغییراتی را ضروری می بینند، اما همینطور است بسیاری از جنبه های فناوری پیشرفته، مفهوم انتزاعی حداقل به اندازه اهمیت است واقعیت عملی برای عناصر سازه ای مانند قاب، کف یا سقف بسیار کمتر رایج است به هر معنای عملی قابل جداسازی باشد. با این وجود، این ایده اغلب است در قالب ساختمان ها تلویحا می شود. مرکز پمپیدو، لویدز و HongkongBank همه فرم های “ناقص” هستند.

در مرکز پمپیدو، بخش هایی ازطبقات فوقانی برای تشکیل تراس های سقف باز حذف شده اند. در لویدز، ساده مستطیل توخالی فضای اشغال شده در پاسخ به مقیاس از یک طرف فرسایش می یابد از ساختمان های اطراف؛ در بانک هنگ کنگ، سه عنصر از برج به ارتفاعات مختلف بالا می رود و طبقات فوقانی در طرفین بریده می شوند.

بین دکل های سازه ای اصلی همه این ساختمان ها باز هستند و ناقص است، به طوری که طبقات و سایر عناصر سازه می توانند اضافه شوند یا بدون از بین بردن یک ترکیب کامل برداشته شده است. یک بار اصل از

قابلیت جداسازی عمومی ایجاد شده است، ساختمان مصنوع یکپارچه نمی شود روزی که فرسوده می‌شود یا عمر مفید خود را از دست می‌دهد، اما مجموعه‌ای از مصنوعات از انواع مختلف و با امید به زندگی متفاوت است.

این نظریه پشت عادت فناوری پیشرفته آویزان کردن تجهیزات و خدمات مکانیکی بر روی آن بیرون ساختمان به جای دفن آنها در هسته یا زیرزمین است.اسکلت بتن آرمه اصلی ساختمانی مانند لویدز به صورت مجازی است

نابود نشدنی؛ برای همیشه ادامه خواهد داشت کارخانه انتقال هوا، موتورهای بالابر، سیم کشی وازسوی دیگر اکثرکه کانال کشی ۱۵ یا ۲۰ سال در این کارخانه دوام بیاورد. بنابراین منطقی است که آنها را خارج از حجم اصلی قرار دهیم ساختمانی که می توان آنها را بدون وقفه در استفاده تغییر داد یا جایگزین فضاهای داخلی کرد.

۶. غلاف پلاگین – یک استراتژی عملی

یک دستگاه با فناوری پیشرفته وجود دارد که مشغله های مختلف را با آن ترکیب می کند انعطاف پذیری، قابلیت جداسازی، تجدیدپذیری و تولید انبوه است. این افزونه است غلاف منابع این ایده بسیار و متنوع است. باکمینستر فولر، متابولیست های ژاپنی، آرشیگرام، انقلاب ظرف، و توسعه سکوی نفتی فراساحلی همگی کمک های خود را کرده اند. ایده ازغلاف حمام حداقل از سال ۱۹۳۷، زمانی که باکمینستر فولر وجود داشته است طراحی حمام فولادی پیش ساخته Dymaxion. اخیراً، در سال ۱۹۶۷، نیکلاس گریمشاو جوان، در آن زمان با مشارکت تری فارل، یک فیلم را تولید کرد از نظر مفهومی، مجموعه ای بسیار پیشرفته از غلاف های حمام مارپیچ در اطراف یک مرکز مجرای لوله در یک برج دایره ای با روکش شیشه ای. برج به پشت وصل شد مسکن قرن نوزدهمی تبدیل به خوابگاه دانشجویی شد. گریمشاو نیز دارد ماژول های توالت فولادی ضد زنگ طراحی شده، مناسب برای تولید انبوه، و نمونه های اولیه را در ساختمان های صنعتی اقتصادی خود نصب میکند. برای متابولیست‌های ژاپنی مانند کیشو کوروکاوا، غلاف پلاگین فقط یک مورد نبود ماژول خدمات، این یک کپسول مسکونی شخصی بود. برج کپسول ناگاکین از سال ۱۹۷۲ ساختمانی است که تقریباً به طور کامل از غلاف های پلاگین تشکیل شده است و بدون شک تا حد زیادی مدیون پروژه شهر پلاگین پیتر کوک در سال ۱۹۶۴ است – یک شهر کامل غلاف های پلاگین اما بهترین نمونه‌ها دوباره آن دو تور با تکنولوژی بالا، Lloyd’s هستند ساختمان و بانک هنگ کنگ این ساختمان لویدز است که ایده را می دهد واضح ترین بیان ۳۳ جعبه براق با روکش فولاد ضد زنگ با پنجره های گرد می باشد در برج هایی با اسکلت بتنی مانند جعبه های کفش روی قفسه ها انباشته شده اند. جعبه ها، یا غلاف‌ها حاوی توالت‌ها هستند که شاید از نظر معماری رساترین توالت‌هایی هستند که تا کنون وجود داشته است ساخته شده. به نظر می رسد که ابتدا قاب های بتنی ساخته شده و غلاف ها در آن سوراخ شده اند و از نظر بصری، مفهوم واضح این است که غلاف ها را می توان از برق جدا کرد و در صورت فرسودگی، یا شاید که ممکن باشد  با غلاف های جدید جایگزین شوند در پاسخ به برخی تغییرات در استفاده از آن ساختمان به مکان دیگری منتقل شد

. اما در واقع دو عنصر، قاب و غلاف، در آنها مونتاژ شدند موازی، طبقه به طبقه، و جدا کردن آنها بسیار دشوار است. مانند معمولاً در فناوری پیشرفته، ایده و بیان بصری آن به همان اندازه مهم هستند غلاف های معادل در بانک هنگ کنگ، هر دو از نظر عملکرد، کمی متفاوت هستند و بیان همانطور که در لویدز، آنها حاوی توالت هستند، اما آنها همچنین حاوی توالت هستند کارخانه جابجایی هوای موضعی در لوید امکان مالک ساختمان همیشه

تمایل به تعویض غلاف توالت بسیار دور است. بالاخره توالت ها نمی پوشند خیلی سریع بیرون گیاهان انتقال هوا به سرعت فرسوده می شوند و بنابراین باعث می شوند منطقی تر است که غلاف های هنگ کنگ غیرقابل برق باشند. در واقع، با این حال، آنها همچنین به طور دائم در جای خود ثابت می شوند و پشته های غلاف ها در یک پوشیده شده اند پوسته آلومینیومی پیوسته به طوری که حتی غیر قابل اتصال به نظر نمی رسند.

اما تجدید پذیری تنها یکی از دلایل استفاده از غلاف های پلاگین است. دلیل اصلی  و یک دلیل بسیار عملی، این است که پیچیده و بسیار زیاد را امکان پذیر می کند قطعات تمام شده ساختمان در خط تولید ساخته شده و به

سایت کامل، کاملا نصب شده و تست شده است. این سه مزیت مهم را ارائه می دهد.

اول، سرعت کار در محل را افزایش می دهد، زیرا ساختمان و اتصالات غلاف می تواند به موازات ساخت قاب اصلی ساختمان ادامه دهید.

دوم، کیفیت محصول را که به صورت تمیز ساخته می شود، بهبود می بخشد.شرایط کارگاه کنترل شده و نه در محیط آشفته و کثیف سایت ساختمان

سوم، از آنجایی که کارخانه مکانیکی، لوله کشی و کانال کشی در حال انجام است نصب شده در سطح زمین در خط تولید با دسترسی همه جانبه، می تواند باشد بسیار فشرده تر چیده شده است.

همه اینها مزایای واقعی و عملی هستند. یک مزیت احتمالی دیگر وجود دارد، اما در اینجا دوباره ما در حوزه تئوری هستیم تا عملی. یکی ممکن است فرض کنید که تمام غلاف ها برای یک ساختمان و احتمالاً غلاف ها برای چندین ساختمان ساختمان ها یکسان خواهند بود و بنابراین برای تولید انبوه مناسب هستند. این ایده‌آل فناوری پیشرفته خواهد بود: ساختن ساختمان‌ها یا حداقل بخش‌های قابل توجهی از آن ساختمان ها، روشی که ماشین ها ساخته می شوند. با این حال، در عمل، به نظر می رسد این تقریباً غیر ممکن باشد برای دستیابی ساختمان‌ها خیلی بزرگ، خیلی پیچیده و بیش از حد هستند ۱۳۹ غلاف خدمات در بانک هنگ کنگ وجود دارد و هیچ دو موردهمسان وجود ندارد

۷. گونه شناسی فناوری پیشرفته

کل ایده یک نوع شناسی ساختمان بر اساس عملکرد یا کاربری نامربوط به نظر می رسد هنگامی که هدف این است که ساختمان ها به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند تا تقریباً با هر کاربری سازگار شوند.  با این حال، در عمل، فناوری پیشرفته معمولاً با محدوده نسبتاً باریکی از انواع ساختمان همراه است ساختمان معمولی فناوری پیشرفته یک کارخانه است. در واقع، بسیار فراگیر بوده است تأثیر سبک فناوری پیشرفته بر طراحی کارخانه که اکنون تقریباً می توانیم بگوییم که کارخانه معمولی فناوری پیشرفته است. کهن الگوی کارخانه قدیمی – آجری پوشیده شده است ساختمان با سقف نور شمال دندانه دار و دودکش بلند – تعویض شده است توسط سوله فلزی براق رنگ آمیزی شده و با رنگ های پررنگ تزئین شده است گرافیک فناوری پیشرفته، از نوع کم و بیش رقیق شده، به نوعی تبدیل شده است زبان بومی برای ساخت کارخانه شیشه هنر مدرن نورمن فاستر در انبار تیمزمید یا نیکلاس گریمشاو هرمان میلر در چیپنهام تنها نسخه‌های کمی ظریف‌تر از سوله‌های فلزی رایج هستند

پارک های صنعتی و تحقیقاتی در سراسر بریتانیا.نوع کارخانه، به عنوان یک ساختار دهانه بلند با یک پوشش ساده پوستی تعریف می شود یک فضای تمایز نیافته، در سال‌های اخیر برای کارکرد قرار دادن فضاهای دیگر اقتباس شده است. سوپرمارکت‌ها، مراکز تفریحی و حتی گالری‌های هنری احتمالاً اینها هستند روزها، به شکل اولیه خود شبیه کارخانه ها باشد. بنابراین تبدیل شده اند موارد مناسب برای درمان با فناوری پیشرفته به عنوان مثال، به Sainsbury نگاه کنید سوپرمارکت در کانتربری توسط Ahrends، Burton و Koralek. مرکز پیوند در Swindon توسط شورای منطقه تیمزدان; و مرکز سینزبری فاستر برای هنرهای تجسمی در دانشگاه آنگلیا شرقی. دفاتر مدرن، به خصوص آن ها که در به اصطلاح “پارک های علمی” قرار دارند، احتمالاً در سوله های فناوری پیشرفته قرار می گیرند. در واقع، همانطور که صنعت مدرن تمیزتر و ساکت تر می شود، این تمایز است

بین دفتر و کارخانه به طور فزاینده ای مبهم می شود. کارخانه گرفته است از خانه به عنوان نوع ساختمان مدرن مشخصه.در مسکن است که نفوذ فناوری پیشرفته ضعیف‌ترین بوده است. اینجا برای ایجاد تمایز بین خانه و مسکن داریم . نمونه های زیادی وجود دارد از خانه های فردی که تمرینات کامل در سبک فناوری پیشرفته هستند. آی تی

با این حال، ممکن است قابل توجه باشد که بخش بالایی از این سنگ معدن را نیز اشغال کرده است توسط طراحان یا نزدیکان طراحانشان: خانه هاپکینز، خانه شولیتز، خانه راجرز، خانه بنتم و کروول و غیره.

فناوری پیشرفته از ناب ترین نوع محیطی سخت، فلزی و سخت ایجاد می کند که تعداد کمی از مردم آن را داخلی توصیف می کنند. نمونه های بسیار کمی از فناوری پیشرفته مسکن انبوه، مانند مسکن فاستر در میلتون کینز، موفقیت آمیز نبوده است. هنگامی که معماران با فناوری پیشرفته به مسکن می پردازند، معمولاً به آن متوسل می شوندروش ها و مصالح ساختمانی سنتی اگر فناوری پیشرفته نسبت به انواع خاصی از ساختمان ها تعصب داشته باشد، نسبت به آن نیز تعصب دارد انواع خاصی از مشتری با توجه به معماران فناوری پیشرفته، شاید تعجب آور نباشد.

اشتیاق به فناوری صنعتی، که مشتریان آنها معمولاً باید باشند شرکت های صنعتی و تجاری با تبدیل تصویر از

صنعت تولید به سبک معماری، فناوری پیشرفته صنعتی را تقویت می کند ادعای سرمایه داری مبنی بر اینکه برای منافع عمومی کار می کند. خدمتگزار مشتاق است جامعه صنعتی آماده دریافت دستورات از صاحبان قدرت و اجرای آن است وظیفه خود را با وجدان وقتی یک موضع انتقادی اتخاذ می کند، معمولاً روی الف است

سطح فنی و نهادی به جای سیاسی. مرکز پمپیدو برای شکستن مرزهای سنتی طراحی شده است

بین اشکال مختلف فرهنگ عالی و قابل دسترس کردن آنها به سطح گسترده تر عمومی. تا این حد یک بیانیه انتقادی است. ادعای بی طرفی و ارزش دارد، ابزاری چند منظوره که می توان از آن به طرق مختلف استفاده کرد و از آن لذت برد. اما آن همچنین در جشن آشکار فناوری صنعتی است و بنابراین با وجود خود پیام فرهنگی روشن خود را منتقل می کند. برخی از منتقدان فناوری پیشرفته -مروجین «معماری جامعه»، طراحی مشارکتی و جایگزین فناوری – سریعاً به این نکته اشاره می کنند که فناوری پیشرفته جنبه تاریک خود را دارد.

برای آنها، معماری با فناوری پیشرفته  تجلیل از خود فناوری است “مجتمع نظامی/صنعتی”.

۸. انقلاب در مقابل تداوم – فناوری پیشرفته و شهر

وابستگی طبیعی تکنولوژی مدرن با کارخانه به عنوان یک نوع ساختمان مهم است پیامدهای ارتباط آن با شهر سه بزرگ ترین و بزرگترین ساختمان های مهم فناوری پیشرفته – مرکز پمپیدو، لویدز و بانک هنگ کنگ – ساختمان های شهری هستند و معماران آنها مطمئناً این ادعا را دارند بافت شهری تأثیر عمیقی بر طراحی آنها داشت. با این وجود، حقیقت دارد گفتن اینکه دغدغه های شهری، مانند دستکاری فضا، مهم نیستند عنصری در فلسفه فناوری پیشرفته برای معمار فناوری پیشرفته، فضا یک موجودی انتزاعی که تا زمانی که سکونت و تطبیق داده نشود، از کیفیت های خاصی تهی است توسط کاربران آن اما برای شهرگرا یا زمینه‌گرا، فضا لزوماً خاص است

زیرا با ارتباط آن با بافت شهر تعریف می شود. به عنوان مثال، ساختمان لویدز را در نظر بگیرید. آن را در سایت نامنظم مرزی اشغال می کند خیابان ها و کوچه ها در مقیاس های مختلف با کیفیت های فضایی بسیار متفاوت و

الگوهای استفاده این ساختمان فقط به صورت محدود به این بی نظمی ها پاسخ می دهد  شکل جعبه مانند حجم اصلی از یک طرف پایین می آید تفاوت در مقیاس ساختمان های اطراف و خدمات را تصدیق کنید

برج‌ها طوری چیده شده‌اند که در گوشه‌های باقی‌مانده سایت قرار بگیرند. اما اینها هستند انطباق های یک نمودار کامل، و این نمودار است که اولویت دارد. آی تی گویی شهر اجازه نمی دهد ساختمان آن چیزی که می خواهد باشد.

ساختمان های مستقل در سایت های میدان سبز (برای مثال کارخانه Inmos)، که لازم نیست خود را با زمینه خود تطبیق دهند، بیشتر از ویژگی های اعلی هستند ساختمان اداری فاستر ویلیس، فابر و دوماس در ایپسویچ مورد دیگری است. این کاملاً با محل نامنظم خود، دیوار خارجی تمام شیشه ای و مارپیچ آن مطابقت دارد

دقیقا مطابق با مرز سایت ادعاهایی برای آن به عنوان یک ساختمان بافتی زیرا (به معنای واقعی کلمه) ساختمان های قدیمی تر را که اطراف را احاطه کرده اند منعکس می کند آی تی. دیوار مارپیچ بازتابنده، با این حال، راه دیگری برای انطباق با متمرکزاست ، درونگرا، نموداری، از نظر فضایی یکنواخت و به طور معمول بالا

طرح فنی البته بیشتر پلان های ساختمان را می توان به نمودار تقلیل داد که اینطور است به خودی خود ضد شهری نیست. اما بحث اولویت هاست. فقط باید به دنبال آن بود به عنوان مثال، در کار اخیر جیمز استرلینگ برای دیدن موارد بسیار متفاوت معماری که زمانی حاصل می شود که زمینه به نمودار اولویت داده شود.

دلیل دیگری وجود دارد که چرا شهرنشینی عنصر اصلی فناوری پیشرفته نیست فلسفه، و آن عدم ارتباط آن با گذشته است. فناوری بالا یک است فناوری صنعتی معماری آینده نگر و خوش بینانه که به پیشرفت از طریق اعتقاد دارد . به اختراع اعتقاد دارد تا سنت، به موقت ترتیبات به جای نهادهای دائمی، و در توانایی کنترل

محیط به جای سازگاری با آن اگر شهر مظهر سنت است، ماندگاری، تداوم و تاریخ، پس از آن فناوری پیشرفته یک سبک ضد شهری است. بالا ساختمان‌های فناوری به جای نمای سنتی، نمایانگر یک نمای انقلابی از شهر هستند. اگر یک شهر کامل با فناوری پیشرفته ساخته می شد که یک شهر انتزاعی و کاملاً انتزاعی خواهد بود

ماتریس یا ابرساختار سرویس شده، منعطف و جداشدنی، مانند اتوپیا چشم انداز شهری دهه ۱۹۶۰: شهر پلاگین پیتر کوک، ویل یونا فریدمن Spatiale» یا ساختارهای نامشخص شهری که توسط ژاپنی ها پیش بینی شده است

متابولیست ها در این پروژه های نظری، مانند فناوری پیشرفته ساخته شده آنها همتایان، ساختار، دسترسی، خدمات و تجهیزات مهمتر از فضا و مکان، اعم از داخلی یا خارجی، خصوصی یا عمومی.

۹. از Ironbridge تا فضاپیمای Challenger – تاریخچه ای کوتاه ازفناوری بالا

معماری تکنولوژی مدرن

از کجا آمده است؟ دو مفید تاریخی وجود دارد دیدگاه های دوربرد و کوتاه برد ۲۰۰ سال و ۲۰ سال. برای

چشم انداز دوربرد ما باید به سال ۱۷۷۹ و ساخت و ساز برگردیم اولین پل چدنی بر روی رودخانه سورن در کوالبروکدیل. تمام فلزی است سازه پیش ساخته کاملا  در استفاده از مصالح و سازه فرم ها، اما به همان اندازه که برای ظرافت و کاربردی بودن طراحی شده اند. در بلند مدت، این باید کاندید مورد علاقه برای عنوان “اولین ساختار فناوری پیشرفته” باشد. این ممکن است منبعی بسیار دور از ذهن برای سبک معماری متولد شده در این کشور به نظر برسد دهه ۱۹۶۰، اما پل هنوز پابرجاست و ما نباید آن را دست کم بگیریم

تأثیر ساختارهای مهندسی قرن هجدهم و نوزدهم بر بریتانیا معماران خانه نخل دسیموس برتون در باغ های کیو در سال ۱۸۴۸، با دهانه طولانی سقف های آهنی، فولادی و شیشه ای بر فراز پایانه های بزرگ راه آهن ساخته شده در سراسر نیمه دوم قرن نوزدهم، برج ایفل و کنتامین و دوترت Galerie des Machines که برای نمایشگاه پاریس در سال ۱۸۸۹ ساخته شد و البته قصر کریستال افسانه ای پکستون که برای نمایشگاه بزرگ سال ۱۸۵۱ ساخته شد – سازه هایی از این دست تأثیرات ماندگاری بر معماران فناوری پیشرفته امروزی دارند.

آنها نشان دهنده یک روش جایگزین از ساختمان، بر اساس فن آوری صنعتی است به جای سنت معماری معماری تکنولوژی مدرن اعتماد آنها را به اشتراک می گذارد و خوش بینی و همچنین، تا حد زیادی، تکنولوژی نسبتا ابتدایی آنها.در طول نیمه اول قرن بیستم، این یک جایگزین باقی می ماند به جای یک حالت اصلی ساختمان. مواد مشخصه از جریان اصلی حرکت مدرن، بتن مسلح است، دقیقاً از نوع مرطوب مواد درجا که معماران فناوری پیشرفته ترجیح می دهند از آن اجتناب کنند. میس ون در روهه است، از البته، استثنا، اما تکنولوژی ساختمان هرگز دغدغه اصلی او نبود. معروف ترین جزئیات ساخت و ساز Mies – ستون های فولادی تزئینی روی آن است ساختمان سیگرام – نسبت به اکثر معماران واقعی با فناوری پیشرفته، بی صداقتی دارد ابراز تاسف خواهد کرد. با این وجود عادات خاص، استفاده از ساختار خارجی، برای به عنوان مثال، می توان آن را تا Mies ردیابی کرد.به جز در سازه هایی که ما آنها را “مهندسی محض” می دانیم، جایگزین مدرنیسم عمدتاً در پروژه های نظری زنده نگه داشته شد، به ویژه پروژه های آینده پژوهان ایتالیایی و سازه گرایان روسی. طرح های پرسپکتیو از Citta Nuova از سنت الیا، که در سال ۱۹۱۴ به نمایش گذاشته شد، یکی از اولین تصاویر تصویری ازمعماری که تکنولوژی بتن، فولاد و شیشه را تجلیل می کند و که بیان بیرونی چشمگیری به برج های بالابر، پل های تیرآهن و پیاده روهای مرتفع شباهت ها به نمونه های مجسمه سازی تر سبک های تکنولوژی بالا، به ویژه کارهای ریچارد راجرز، چشمگیر هستند. “ما نه دیگر در به یاد ماندنی، سنگین و ایستا اعتقاد دارند و ما را غنی کرده اند “سنت” نوشت: حساسیت هایی با طعم سبکی، گذرا و کاربردی الیا در کاتالوگ نمایشگاه Citta Nuova. «ما باید اختراع و بازسازی کنیم ex novo شهر مدرن ما مانند یک کارخانه کشتی سازی عظیم و پر هیاهو، فعال، تلفن همراه و همه جا پویا، و ساختمان مدرن مانند یک غول پیکر است دستگاه. آسانسورها دیگر نباید مانند کرم های منفرد در راه پله ها پنهان شوند… اما باید نماها را مانند مارهای شیشه ای و آهنی ازدحام کند.»۳ مرکز

پمپیدو و ساختمان لویدز در Citta Nuova کاملاً در خانه خواهند بود. با ساخت‌گرایان روسی، ما حتی به حساسیت‌های دقیق نزدیک‌تر می‌شویم فناوری عالی به عنوان مثال، به “فانتزی ها” لاکوف چرنیخوف نگاه کنید

معادل ساخت‌گرای نقاشی‌های رویایی سنت الیا. یا در اسکندر پروژه Vesnin برای ساختمان پراودا در مسکو در سال ۱۹۲۳. این برس با نقوش با فناوری پیشرفته، مانند مهاربندی متقاطع فولادی مورب، بالابرها در شفت های شیشه ای و حتی چیزی که به نظر می رسد یک بشقاب ماهواره ای روی پشت بام است (در واقع یک

نورافکن). حتی می‌توانیم از این نقطه شروع به ردیابی مستقیم و تأیید شده کنیم تاثیرات روی فناوری پیشرفته در اروپای غربی نفوذ کنستراکتیویسم بود در هلند به شدت احساس می شود و در کار مارت بیشتر قابل مشاهده است

استام، که با اللیسیتسکی، تبلیغ کننده ارشد همکاری می کرد  میزان نفوذ او بر بریتانیا فناوری بالا را می‌توان با اظهارات نورمن فاستر هنگام دعوت از پروو به آن اندازه‌گیری کرد به دفتر او بروید: “ما هرگز بدون شما این همه کار را انجام نمی دادیم.” در همین حال، در آن سوی اقیانوس اطلس، باکمینستر فولراست.

استفاده حتی دقیق تر از فناوری پیشرفته در او پروژه خانه Dymaxion در سال ۱۹۲۷، ساختاری شش ضلعی از فلز سبک و پلاستیک معلق از هسته خدمات مکانیکی. عنوان “پدر فناوری پیشرفته” فولر است. استفاده جامع و آگاهانه او مواد و فن آوری وام گرفته شده از سایر صنایع (Dymaxion هاوس اقتباسی از تکنیک های مورد استفاده در ساخت هواپیما را در آن زمان پیشنهاد کرد زمان)، اصرار او بر دیدگاهی جهانی از عملکرد ساختمان (معماران،او گفت، نه اینکه بدانیم ساختمان‌هایشان چقدر بزرگ است یا چقدر هزینه دارند بلکه وزن آنها چقدر است) و امتناع او از داشتن هر کاری کنوانسیون های معماری سنتی و دانشگاهی – همه اینها ساخته شده اند

به ساختار ایدئولوژیک فناوری پیشرفته. رینر بانهام در صفحات پایانی تئوری و طراحی اول بود

عصر ماشین، ۴ که برای اولین بار فولر را به عنوان یک مدل ممکن به معماران بریتانیایی معرفی کرد

برای توسعه آینده یا معماری مدرن. این در سال ۱۹۶۰ بود و همزمان با سرازیر شدن پروژه های خلاقانه رسمی و فنی از دانشجویان و معلمان مدارس معماری لندن است. به خصوصریجنت استریت پلی تکنیک و انجمن معماری. گروه تماس گرفت آرشیگرام (پیتر کوک، وارن چالک، دیوید گرین، دنیس کرامپتون، ران

هرون و مایک وب) شروع به انتشار و نمایش آثار نظری دیدنی کردند پروژه هایی که به وضوح بسیاری از ویژگی های معماری تکنولوژی مدرن را به نمایش گذاشتند در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰: اشکال نامشخص، تولید انبوه، قطعات قابل مصرف، پلاگین، استفاده از فناوری های نوظهور صنعت هوافضا و مهمتر از همه این ایده که معماران وظیفه دارند افزایش دهند انتخاب شخصی و محیطی رابین میدلتون مورخ معماری اشاره کرد که در دهه ۱۹۶۰ آرشیگرام همان کاری را که بیتلز انجام داد برای معماری انجام داد برای موسیقی ریچارد راجرز، نیکلاس گریمشاو و مایکل هاپکینز همگی بودند از میان چهار معمار بزرگ فناوری پیشرفته، تنها نورمن فاستر، که در مدرسه معماری لیورپول تحصیل کرده بود، مستقیماً در معرض آن قرار نگرفت نفوذ AA در اوایل دهه ۱۹۶۰بود . شکی نیست که پروژه هایی مانند دفتر مرکزی انجمن تولیدکنندگان مبلمان “bowellist” مایکل وب، یک

پروژه دانشجویی ۱۹۵۸، کاخ سرگرمی سدریک پرایس در سال ۱۹۶۳، پلاگین پیتر کوک شهر ۱۹۶۴ و شهر پیاده روی ران هرون در همان سال به خوبی شناخته شده بودند به راجرز، فاستر و همکاران.

به هر حال آنها خیلی دورتر شناخته شده بودند، عمدتاً به دلیل تلاش های تبلیغاتی رینر بانهام است. ساختمان های کپسولی  برای مثال متابولیست های ژاپنی مطمئناً به شهر کوکز پلاگین بدهکار هستند.

اما ما نباید این اشتباه را مرتکب شویم که فرض کنیم تکنولوژی مدرن به سادگی ساخته شده است . از تأثیرات بریتانیایی، آلیسون و پیتر اسمیتسون و جیمز استرلینگ مهمترین آنها هستند. همه معلم بودند

انجمن معماری در زمان مربوطه قرار دارد. . مدرسه هانستانتون اسمیتسونز، طراحی شده در سال ۱۹۴۹ و گاهی اوقات به عنوان “بروتالیست میزی” توصیف می شود، یکی از آنها بود تعداد بسیار کمی از ساختمان‌های بریتانیا پس از جنگ در دهه ۱۹۵۰ مورد احترام قرار گرفتند باغ این یک طرح عجیب رسمی و پالادی داشت، اما چه چیزی آن را انقلابی کرد در آن زمان روشی بود که با صداقت کامل مواد خود را نشان می داد – فولاد

قاب، آجر پرکننده، کف های بتنی پیش ساخته، مجرای الکتریکی اکسپوز و لوله کشی و مخزن آب فولادی اختصاصی که روی یک قاب فولادی ایستاده است مثل کمپانیل ساختمان مهندسی جیمز استرلینگ در دانشگاه لستر،با مشارکت جیمز گوان در سال ۱۹۵۹ طراحی و در سال ۱۹۶۳ تکمیل شد یکی دیگر از نشانه های تاریخی در توسعه مدرنیسم بریتانیا. قدرتمند ترکیب در بتن با کاشی قرمز و لعاب اختراع، ترکیب شده است

سازه گرایی، مهندسی قرن نوزدهم، و رنگ ها و بافت های شهر آجر قرمز لستر به گونه ای کاملا متقاعد کننده که جیمز را ساخت شهرت بین المللی استرلینگ تقریباً یک شبه. هر دوی این ساختمان‌ها را می‌توان با نگاهی به گذشته دید که حاوی دانه‌های High هستند فناوری و هر دو، بدون تردید تأثیرات قدرتمندی در طول دوره های فناوری پیشرفته داشتند “سالهای دانشجویی”. به ویژه باید بر تأثیر استرلینگ تأکید کرد. اگر این برای دگردیسی بعدی او به پست مدرنیست برجسته بریتانیا نبود، و بنابراین ممکن است در حال حاضر در قطب مخالف با فناوری پیشرفته باشیم او در سال ۱۹۶۴ کتابخانه دانشکده تاریخ خود را در دانشگاه کمبریج به عنوان اولین کتابخانه توصیف کرد ساختمان فناوری پیشرفته بریتانیا دارای بسیاری از نقوش فناوری پیشرفته است: پوست شیشه ای،

آسانسور و برج خدماتی مستقل، تعمیر و نگهداری برجسته روی سقف جرثقیل، خرپاهای بزرگ مشبک بر فراز اتاق مطالعه و، مهم‌تر از همه، سه هوا واحدهای عصاره آویزان شده بین خرپاها، به وضوح از زیر قابل مشاهده و رنگ آمیزی شده اند رنگ های اولیه راجرز، فاستر و استرلینگ همگی برای دوره ای کوتاه در سال ۱۹۶۲ در ییل گرد هم می آیند دانشگاهی که راجرز و فاستر در آن دانشجویان کارشناسی ارشد بودند و با هم همکاری می کردند برای اولین بار و استرلینگ یک منتقد مهمان بود. نفوذ آمریکایی ها معمارانی مانند پل رودولف (در آن زمان رئیس دانشکده معماری درییل) و لوئیس کان در برخی از ساختمان های جدید فناوری پیشرفته قابل شناسایی هستند.

مفهوم کان از فضاهای “خدمت” و “خدمتکار” اهمیت ویژه ای دارد: مقایسه کنید برج های خدمتکار ماهواره ای ساختمان لویدز راجرز با سرویس آجری برج های ساختمان تحقیقات پزشکی کان ریچاردز در فیلادلفیا، در سال ۱۹۶۱. اما قوی ترین نفوذ آمریکا کالیفرنیایی بود – ساده، انعطاف پذیر، خانه های فولادی و شیشه ای سبک وزن چارلز ایمز، کریگ الوود و رافائل سوریانو. اینها در کتابی به نام مدرن در سال ۱۹۶۲ توسط استر مک کوی به تصویر کشیده شد خانه های کالیفرنیا (در سال ۱۹۷۸ با عنوان Case Study Houses: 1945-1962 منتشر شد) که قرار بود منبع الهام راجرز و فاستر در زمان بازگشت آنها باشد انگلستان و در تمرین با هم با نام تیم ۴ راه اندازی شد. اولین ساختمان مهم تیم ۴، خانه ای در کریک وین در کورنوال، نتوانست از راه دور به عنوان فناوری پیشرفته توصیف شود. بلوک های بتنی مصالح اصلی آن بود و تأثیر اصلی آن نه Archigram یا Eames بلکه فرانک لوید رایت بود. را تنها ویژگی فنی پیشرفته نئوپرن بود که برای آب بندی شیب دار استفاده می شد

لعاب دادن (قرار بود واشر نئوپرن به یکی از علائم متمایز کننده تبدیل شود فن آوری بالا در سال های شکل گیری خود.) در چشم انداز کوتاه مدت و ۲۰ ساله تاریخ فناوری پیشرفته، عنوان «اول ساختمان فناوری پیشرفته بریتانیا» باید به بخش ساده و تک طبقه Reliance Controls برود کارخانه الکترونیک ۱۹۶۷ در سویندون. از قضا این آخرین ساختمان بود که راجرز و فاستر با هم همکاری کردند. کارخانه بسیار بزرگتر شرکت موتور کامینز در دارلینگتون طراحی شده است توسط شرکت آمریکایی کوین روش، جان دینکلو و همکاران و

در سال ۱۹۶۵ تکمیل شد. دارای پلان مستطیلی ساده، سقف فیات و یک برج آب مستقل کپی شده از مدرسه هانستانتون اسمیتسون. آی تی اگر ساختار فولادی در معرض دید نبود، کاملاً غیرقابل توجه بود (نقاشی سفید)، طرح چند منظوره انعطاف پذیر و قابل گسترش، و روش آن به سرعت از قطعات خشک و خارج از قفسه مونتاژ شد. این اولین مورد بود مجموعه ای طولانی از ساختمان های ساده و زیبای کارخانه/اداره که توسط تکنولوژی مدرن طراحی شده اند معماران برای مشتریان فناوری پیشرفته (به معنای صنعتی). آن لحظه بود که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، جایزه فایننشال تایمز را برای برجسته ترین جایزه گرفت ساختمان صنعتی سال ۱۹۶۷، و به طراحان خود اعتماد به نفس برای توسعه آن داد سبک جدید با انرژی تازه رقیب نزدیک برای عنوان “اولین ساختمان با فناوری پیشرفته بریتانیا” مارپیچ شیشه ای است غلاف های پلاستیکی حمام که در سال ۱۹۶۷ توسط نیکلاس گریمشاو طراحی شد تا به آن وصل شود پشت یک خانه ویکتوریایی که در آن زمان به خوابگاه دانشجویی تبدیل شد شریک تری فارل. در Reliance Controls، خدمات مکانیکی بوده است

در یک مجرای کف پنهان شده بود، بنابراین این گریمشا بود که اولین بار متوجه خدمتکار پلاگین شد مفهوم برج که قرار بود در آینده به یک موتیف برجسته فناوری پیشرفته سال  ها تبدیل شود. رپرتوار تکنولوژی مدرن اکنون کامل شده بود و هر کدام برای ده سال آینده عنصر با اطمینان روزافزون در ساختمان های متوالی توسعه یافت

و پروژه های راجرز، گریمشاو، فاستر و مایکل هاپکینز که به آن پیوستند دفتر فاستر در سال ۱۹۶۹. شیشه نرم و پوست نئوپرن فاستر وجود داشت. مرکز رفاهی برای خط کشتیرانی فرد اولسن در اسکله لندن ساختمان اداری یک طبقه بسیار کم برای IBM در Cosham، طراحی شده توسط فاستر و هاپکینز در سال ۱۹۷۱، کارخانه های فارل و گریمشاو برای هرمان میلر، و مجموعه ای از ساختمان ها و پروژه های خودرو مانند توسط راجرز، با بسیار عایق بندی شده، پوسته های زیپ دار و پنجره های گوشه گرد، یک بار دیگر، با واشر نئوپرن.

در سال ۱۹۷۰ راجرز با رنزو پیانو وارد شراکت شد در دفتر خود نسخه ایتالیایی بسیار پیچیده خود را از فناوری پیشرفته توسعه داد در جنوا در سال ۱۹۷۱ شراکت جدید وارد شد و برنده بین المللی شد مسابقه طراحی یک مرکز ملی هنر و فرهنگ جدید در فلات بوبورگ در پاریس. با مرکز پمپیدو، فناوری پیشرفته به سن رشد رسید.

پمپیدو همه چیز داشت: طرح منعطف، ساختار آشکار، خدمات پلاگین و تجلیل از فناوری ماشین هنگامی که در سال ۱۹۷۷ تکمیل شد، تصویری از فناوری پیشرفته ناگهان مورد توجه قرار گرفت، وارد آگاهی عمومی شد،

و تبدیل به یک سبک تاثیرگذار بین المللی شد. برخی از بهترین نمونه ها این سبک، عمدتاً مربوط به دهه پس از پمپیدو، در این کتاب به تصویر کشیده شده است.بنابراین داستان ۲۰ ساله تکنولوی مدرن آغازی دارد، Reliance Controls کارخانه، وسط، مرکز پمپیدو و احتمالاً پایانی در این دو شاهکارهای تکمیل شده در سال ۱۹۸۶، دفتر مرکزی بانک هنگ کنگ توسط نورمن فاستر و لویدز لندن اثر ریچارد راجرز. زیرا نشانه هایی وجود دارد که بالاست فن آوری در حال تمام شدن است. آخرین پروژه های راجرز و فاستر نشان می دهد

کاهش علاقه به فناوری و نگرانی جدید برای افراد کمتر ملموسجنبه های روابط پیچیده بین افراد و فضاها و بین

ساختمان ها و شهرها طراحی فاستر برای مدیاتک در مرکز شهر Nîmes، روبروی روم معبدی که به عنوان Maison Carrée شناخته می شود، یک پالت بسیار غیرفناوری از آن را پیشنهاد می کند.

مصالح: بتن، برنز و سنگ محلی. در یک طرح اولیه منتشر شده در آنجا یادداشت زیر ظاهر می شود: “بدون مورب در ساختار – نباید به نظر برسد “صنعتی” و طرح ناموفق فاستر برای مقر جدید بی بی سی رادیو در لندن به طرز عجیبی رام شده است – تمرینی فروتنانه در زمینه گرایی شهری به جای تجلیل از فناوری. به نظر می رسد راجرز نیز کشف کرده است شهر موجود به عنوان یک موضوع معماری وقتی از او خواسته شد که یک نظری ارائه دهد پروژه برای نمایشگاه فاستر، راجرز، استرلینگ ۱۹۸۶ در آکادمی سلطنتی، او طرحی برای احیای بانک جنوبی لندن ارائه کرد. شمای شامل یک پل جدید و با تکنولوژی بالا بر روی رودخانه تیمز،

اما محور اصلی آن، تنظیم مجدد مناظر تقریباً باروک بود تقویت فضاهای عمومی اما شاید مهم ترین تغییر در فناوری بوده است از معماری، آب و هوا. تکنولوژی حرکت کرده و بار دیگر رفته است معماری پشت سر ممکن است یک معادل معماری از هواپیما وجود داشته باشد یا ماژول قمری، اما هیچ معادل معماری برای تراشه سیلیکونی وجود ندارد.

صنعت هوافضا همیشه محل شادی برای شکار تصاویر بوده است معمار با فناوری پیشرفته، اما دیگر جذابیت و نویدی را که داشت، ندارد در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰. دانش پژوهان معماری آینده، مایل به سنجاق ممکن است تاریخ دقیق مرگ سبک فناوری پیشرفته را انتخاب کنید

یادداشت

۱ نگاه کنید به Buchanan, P. “A Nostalgic Utopia”, Architects’ Journal, 4 Sept. 1985, pp.

۶۰-۶۹.

۲ به Pugin، AWN مراجعه کنید. اصول واقعی معماری نوک تیز یا مسیحی،

لندن، ۱۸۴۱، ص. ۱ به نقل از: Davey, P. “Pugin Pointed the Wayt”, Architectural

نقد، اردیبهشت ۱۳۶۳، ص ۲۰-۲۳.

۳ به نقل از: Appleyard, B. Richard Rogers, Faber and Faber, London, 1986, p.

۱۷۹f.

۴ Banham، R. نظریه و طراحی در عصر ماشین اول، مطبوعات معماری،

لندن، ۱۹۶۰، صص ۳۲۵-۳۲۹.